Saltar al conteníu

101 Herculis

De Wikipedia
Artículu revisáu
Ficha d'oxetu celeste101 Herculis
estrella[1], fonte d'infrarroxos[2], near-IR source (en) Traducir[2] y UV-emission source (en) Traducir[2]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 272,22026609552 °[3]
Declinación (δ) 20,04523297864 °[3]
Distancia a la Tierra 104,72 pc
Magnitú aparente (V) 5,099 (banda V)
Magnitú absoluta 0,1
Constelación Hércules (es) Traducir
Velocidá de rotación 42 km/s[5]
Velocidá radial −16,4 km/s[6]
Parallax 9,5493 mas[3]
Radiu 4,7 Radius solars
Gravedá superficial 4800 cm/s²[7]
Tipu espectral A8III[8]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 18h 8m 52.864s, 20° 2 42.839

101 Herculis (101 Her)[9][10] ye una estrella na constelación d'Hércules de magnitú aparente +5,11.[9] Alcuéntrase, d'alcuerdu al nuevu amenorgamientu de los datos de paralax d'Hipparcos, a 328 años lluz del Sistema Solar.

101 Herculis ye una xigante blanca de tipu espectral A8III,[9] non bien distinta de γ Herculis o de Seginus (γ Bootis). Tien una temperatura superficial de 7750 K y relluma con una lluminosidá 79 vegaes mayor que la lluminosidá solar.[11] La so velocidá de rotación proyeutada —llende inferior de la mesma— ye de 42 km/s.[12] Presenta un conteníu metálico comparable a la solar ([Fe/H] = +0,08). Ye más masiva que'l Sol, envalorándose la so masa en 3,6 mases solares.[11]

La composición elemental de 101 Herculis amuesa ciertes diferencies en rellación a los niveles solares. Dellos elementos como sodiu, samariu y cobaltu son sobreabundantes en rellación al Sol; en concretu, esti últimu metal ye 3 vegaes más abondosu que na nuesa estrella. Nel otru estremu, los niveles de calciu y circoniu son inferiores a los solares.[12]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. Afirmao en: SIMBAD. Data de consulta: 4 setiembre 2019.
  2. 2,0 2,1 2,2 Afirmao en: SIMBAD.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
  4. Ulrich Bastian (2000). «Catálogo Tycho-2». Astronomy and Astrophysics:  páxs. 27–30. 
  5. «Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (3):  páxs. 897-911. ochobre 2002. doi:10.1051/0004-6361:20020943. 
  6. «Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system» (n'inglés). Astronomy Letters (11):  páxs. 759–771. payares 2006. doi:10.1134/S1063773706110065. 
  7. Ulrike Heiter (xunu 2007). «Giants in the local region». The Astronomical Journal (6):  páxs. 2464–2486. doi:10.1086/513194. 
  8. Anne Cowley (abril 1969). «A study of the bright stars. I. A catalogue of spectral classifications.» (n'inglés). The Astronomical Journal:  páxs. 375–406. doi:10.1086/110819. 
  9. 9,0 9,1 9,2 101 Her -- Star (SIMBAD)
  10. 101 Herculis (The Bright Star Catalogue)
  11. 11,0 11,1 Luck, R. Earle; Heiter, Ulrike (2009). «Giants in the Local Region». The Astronomical Journal 133 (6). pp. 2464-2486. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2007AJ....133.2464L&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  12. 12,0 12,1 Erspamer, D.; North, P. (2003). «Automated spectroscopic abundances of A and F-type stars using echelle spectrographs. II. Abundances of 140 A-F stars from ELODIE». Astronomy and Astrophysics 398. pp. 1121-1135. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2003A%26A...398.1121Y&db_key=AST&nosetcookie=1. 

Coordenaes: Sky map 18h 8m 52.864s, 20° 2 42.839